Twee weken 'alleen'

In de slaapbus lag ik naast een Amerikaans meisje, omdat ik van te voren had gevraagd of ik naast een meisje kon slapen. De bedden zijn mega klein en om dan naast een vreemde jongen te liggen. Je hoort soms van die verhalen.. Rond een uur of zes 's ochtends werden we op het busstation in Pakse gedropt. Tuktukmannen probeerden iedereen in hun tuktuk te krijgen voor echt 25.000! Ik had al op internet gelezen dat het centrum twee minuten lopen was.. Samen met de Oostenrijkse Tina en Changmin de Koreaan liep ik Pakse in op zoek naar een hostel. De meeste hostels zaten al vol, maar gelukkig vonden we een kamer voor drie wat verder het dorp in. Tijdens het ontbijt leerden we een Duitser kennen en samen met hem gingen we naar Vat Phou. Een hele mooie tempel in een Cambodjaanse stijl op een berg buiten Pakse. Pakse is blijkbaar de op twee na grootste stad van Laos, maar dat was nergens aan te merken. Echt, het is echt de meest saaie stad van Laos. We besloten om er maar één nachtje te blijven. De 22e namen we de minibus naar Si Phan Don, vertaald heet het: 4000 Islands. Het meest bekende eiland onder de backpackers is Don Det. Je wordt gewoon helemaal blij op dit eiland. Als het niet alleen door het mooie weer, de natuur en de gezelligheid komt dan wel door de 'Happy Shakes'. Ik heb hier mensen ontmoet die er al drie weken verblijven. We namen hier ook weer een bungalow met z'n drieën. In de bungalow naast ons zat een Nieuw-Zeelandse jongen Elwin met Nederlandse roots. Hij verstond wel Nederlands en als hij probeerde te praten leek hij net een peuter die pas net begon te leren. Heel schattig. Later sloten ook nog een Japanner, Duitser en Tsjech aan en met z'n allen zijn we eerst wat gaan eten en daarna 'uitgegaan'. Hier lijkt het al meer op uitgaan, maar alsnog sluit hier alles rond half twaalf/twaalf uur zoals in de rest van Laos. De dag erna was ik moe, want ik sliep al een week in kutbedden. De andere twee hadden geen geld en ik had te veel gepind in Vientiane.. dus ik boekte een luxe bungalow voor mezelf! Heerlijk een paar nachtjes in een deluxe tweepersoonsbed. De 24e gingen Tina en Changmin door naar Cambodja. Ik koos om nog wat langer te blijven. Verder af en toe wat mensen leren kennen, maar veel bleven niet heel lang. Mijn laatste dag had ik nog afgesproken met een Portugees die ik via couchsurfing had leren kennen. De 1e was het tijd om door te gaan naar.. CAMBODJA! Op het busstation kwam een mannetje langs die je dan papieren gaf voor Cambodja om in te vullen en daarna moest je alles plus je paspoort en wat dollars aan hem geven. Met de bus naar de grens waar de bus stopte en we lopend de grens over gingen. Over de grens was een eettent waar we dan een half uur moesten wachten. De bus kwam met onze tassen de grens over en in de bus kreeg iedereen z'n paspoort terug met een visum erin. Wat ging dat soepel!
In de bus richting Kratie moesten we op een gegeven moment over een weg, naja of je het echt een weg kan noemen.. het was meer een hoop zand, waar allemaal grote suv's en scooters vast zaten in het zand. Niet veel later zaten wij ook vast, maar gelukkig niet voor lang. Ik ontmoette twee Nederlandse jongens waarmee ik een hostel ben gaan zoeken. Daar raakte ik weer aan de praat met een Amerikaans meisje, waarmee we die avond en de dag erna optrokken. We hadden twee scooters gehuurd; eerst met de scooter naar een picknickplek op water en later een tempel en de zeldzame Irrawaddy dolfijnen gezien! Bij de Irrawaddy dolfijnen werden we uitgenodigd door een local voor een concert met 'populaire muziek'. Dat klonk wel goed! 'S avonds zagen we al van ver allemaal lichten in de lucht, dus onze verwachtingen waren groot. We kwamen daar aan.. alléén maar Cambodjaanse mensen. Iedereen keek zelfs naar ons in plaats van naar het podium. Op het podium stond iemand te zingen en tussen de liedjes was er dan een soort van cabaret van 5 minuten. Wel leuk om mee te maken, maar heel leuk was het voor ons niet aangezien we niets verstonden. Na een rondje lopen vonden we het weer tijd om terug naar de hostel te gaan. De 3e nam ik de bus naar Phnom Penh en in m'n dorm zat al een Ierse jongen waarmee ik ben gaan lunchen. Ik had rond zessen weer honger en de rest in de dorm niet dus ik ging zelf wel even wat zoeken. In de straat werd ik door allemaal mannetjes verschillende restaurantjes ingetrokken en opeens kwam er een Zweedse man en die zei: als je het gezellig vindt.. dan kan je met mij eten, want ik ben alleen. Het was spontaan, dus waarom niet en aan het einde zei hij dat hij voor m'n eten betaalde omdat ik z'n uitnodiging aanvaarde! Chill. Eenmaal terug in de dorm vroeg de rest of ik mee ging eten, dus ging ik maar mee voor de gezelligheid. Cambodja is een geweldig land. Ondanks dat het ze hier armer zijn dan bijvoorbeeld Laos, lachen ze de hele tijd en willen ze je helpen. Nou.. in Laos kreeg je soms nog een chagerijnige bek als je bijna élke dag wat eten bij ze haalden. De 4e kwam m'n nieuwe reismaatje, Jim, aan waarmee ik Cambodja en een groot gedeelte van Vietnam samen ga reizen. Hij had natuurlijk een jetlag, dus we hebben alleen wat dingetjes geregeld zoals ons visum voor Vietnam. Gister namen we eerst de tuktuk naar Tuol Sleng. Dat was eerst een school en in 1975 werd het omgetoverd tot een gevangenis, waar mensen gemarteld werden, vaak ook dood gingen en anders naar de Killing Fields getransporteerd werden. In 1975 kwam 'de rode Khmer' aan de macht, (voor degenen die dit niet weten), en ze streefden naar een agrarische samenleving. Hierna gingen we natuurlijk naar de Killing Fields. Helaas waren alle gebouwen die er toen stonden verwoest door de boze Cambodjaanse mensen in 1979, maar door de audiotour kreeg je een goed beeld en hoorde je alle zieke verhalen die daar en in heel het land gebeurden. Er was bijvoorbeeld een boom waar babies doodgeslagen werden voor de ogen van hun moeder om vervolgens op een hoop in een gat gegooid te worden. Meer over de genocide: http://www.niod.nl/nl/de-holocaust-en-andere-genociden/de-genocide-cambodja-1975-1979. Later die dag ook nog langs het Nationaal Museum geweest en onze paspoorten opgehaald. Vandaag hebben we de bus naar Battambang gepakt!