Welcome to Laos

Met alleen een blauwe voet ervan af gekomen. Thaise boxles was gaaf! Wel helemaal kapot, alleen de warming-up was al pittig haha. 'The big night' van het flower festival was een beetje een tegenvaller.  De parade bestond uit zo'n zes wagens.. die niet eens allemaal volledig uit bloemen bestonden. De openingsceremonie was met allemaal vuurwerk en dansoptredens, dus we hebben ons prima kunnen vermaken. De 9e was het zover.. naar Laos! Natuurlijk kwam de minivan te laat, maar ach dat zijn we nu wel gewend. We kwamen ongeveer twee uur later dan verwacht aan bij de grens en toen we eindelijk over de grens waren moesten we weer wachten, want de tuktukchauffeur wilde ons pas meenemen als hij genoeg mensen in z'n tuktuk had. Na een paar minuten kwam gelukkig een golf van mensen waarmee we naar het busstation in het stadje Huay Xai gingen. Kwamen we daar aan.. was onze bus naar Luang Nam Tha net vertrokken en de volgende bus zou pas de ochtend erna gaan. Wel was er nog een bus naar Luang Prabang, dus wij dachten dat we anders beter die konden nemen om geen tijd te verliezen. Eerst had de conducteur plek en toen zei een man iets in hun taal waardoor het blijkbaar ineens niet meer kon. De ochtend erna zou pas weer een bus gaan om tien uur. Taxi gepakt en verder het dorpje in. Alle hostels zaten vol en alleen nog één kamer was er vrij met vier bedden. We hadden al twee andere Nederlanders ontmoet en daarmee hebben we de kamer gedeeld. Gezellig uiteten en daarna vroeg ons bed in om de volgende ochtend rond acht uur op het busstation te staan.
En toen waren we er om acht uur... ging die pas om vier 's middags! Er zou nooit een bus om tien uur gaan. 'Welcome to Laos'...
De hele dag een beetje niets gedaan op het busstation, want in Huay Xai zelf is helemaal niets te beleven. De VIP bus, want volgens de vrouw achter het loket was het écht een vipbus, ging redelijk op tijd weg alleen de bus was verre van VIP. In vergelijking met de bus in Thailand was het zegmaar een stawc onder de wc's. Het was wel te doen, totdat een vrouw de hele tijd uit het raam spuugde en kotsgeluidjes ging maken. Niet één of twee keer, maar uren lang en na de eetpauze ging ze natuurlijk ineens achter ons zitten. Thankgod ging zij er een half uur later uit. Rond vijf uur 's ochtends kwamen we aan in Luang Prabang. We hoopten dat de guesthouse die we geboekt hadden open zou zijn... en ja! We kregen zelfs een veel luxere kamer, waar we blijkbaar de rest van de dagen ook mochten slapen voor de oorspronkelijke prijs. Een tweepersoonsbed per persoon, koelkast, tv en stortdouche voor 7 eu per nacht per persoon!! Dit hadden we wel nodig na twee reisdagen. De tweede dag in LP hebben we een dagtrip gedaan: anderhalf uur kajakken naar een rots (=Pak Ou Cave) waarin zo'n duizend buddha beeldjes stonden. Weer de kajak in en toen naar een 'whisky village'. Je kon ook whisky kopen daar, duh, maar dan met dieren erin. Ik wilde liever geen whisky met een schorpioen of slang.. 'S avonds weer naar een night market. Hier in Laos gaat het onderhandelen wel wat gemakkelijker dan in Thailand. In Thailand zijn er genoeg mensen die het voor de prijs kopen die de verkopers als eerste zeggen, terwijl daar nog makkelijk de helft vanaf zou moeten kunnen. Ik had twee broeken gekocht voor 60.000 kip, terwijl ze eerst voor één 60.000 wilde. Ze zegt dan 60.000, waarop jij zegt: nee dat is te veel, wat is je 'special price'. Dan komt zij met 50.000 aanzetten. Je pakt het rekenmachientje over en typt 30.000. Ze vraagt dan hoeveel je er koopt, waarop ik dan zei: ik koop er twee voor 60.000. Na even nadenken zegt ze ja, maar dan probeert ze nog snel: twee voor 70.000. Ja later, ik had 'm feitelijk al voor 60.000. Dan weglopen en je hoort een zachte: okee. Tadaaaa! Wel bleek achteraf dat ik haar een 1000 briefje had gegeven in plaats van een 10000 briefje.. Je kan je zo snel verkijken op een nul en zij dus ook.
De derde dag in Luang Prabang gingen we langs een aantal tempels in de stad. Na een paar tempels en het Nationaal Museum hadden we wel weer genoeg tempels gezien.. Vaak was de buitenkant mooier dan de binnenkant! Op de laatste dag in LP gingen we naar de grootste waterval: Kuang Xi. Blijkbaar mocht je erin zwemmen, maar dan moest je eerst helemaal naar boven lopen. Toen we er eindelijk waren, vertelde een oude man ons over de bron van de waterval die blijkbaar in een grot zou zijn en daar kon je dan in zwemmen... maar het was wel dertig minuten lopen. We hadden nog anderhalf uur voordat de bus weer terug ging, dus we deden het. Met nog een andere groep jongeren liepen we erheen en na de lange tocht waren we er eindelijk. Wij de grot in.. het werd steeds smaller en kleiner en heeeel donker.. maar nergens een bron! Bleek die niet in de grot te zijn, maar buiten om de hoek. Daar troffen we een klein watertje aan, niet het felblauwe mooie water wat ons beloofd was. We kwamen te laat bij de bus en daar hoorden we van anderen dat het zwemmen gewoon beneden, onderaan de waterval was!! Pfff. De 15e was het tijd om door te gaan naar Vang Vieng. Deze stad staat bekend om het tuben met de vele kroegen langs de rivier. De 16e hadden we een tube gehuurd en werden we door een tuktuk naar het beginpunt gebracht. Daar was meteen al een bar waar we even gebleven waren en met een groep gingen we later de rivier af. Ondertussen ook nog een paar keer gestopt bij kroegen. Wij waren er terwijl het 'dry season' was, dus de glijbanen die er normaal gesproken zijn die waren weggehaald voor de veiligheid. Er zijn blijkbaar al best veel mensen overleden tijdens het tuben. De 17e was het weer zover. Mijn reismaatje ging naar Cambodja en ik naar Vientiane. Na het afscheid zat ik alleen in de bus. Voor het eerst dat ik sowieso een wat langere tijd geen reismaatje heb. Tegen de avond kwam ik in Vientiane en de rest van de dag heb ik in bed gelegen en daarna ben ik met een Japans meisje uiteten geweest, die bij mij op de dorm sliep. Zij ging de 18e weer vroeg weg en in haar plaats kwam 's middags een oude Amerikaanse man waaraan ik maar vroeg of hij samen wilde lunchen. Toch wilde ik liever niet de rest van de dag met hem optrekken, dus na de lunch had ik een berichtje gestuurd via couchsurfing naar een Vietnamees meisje die ook in Vientiane was. Ze zou me ophalen met een vriend van haar. Ik verwachtte dat ze lopend kwamen, neehoor, met een splinternieuwe mooie auto! Hij zette ons af bij een tempel, want hij moest zelf naar pingpongtraining en daarna zou hij ons weer ophalen om te gaan eten. Hij nam ons mee naar een restaurant waar alleen mensen van Laos kwamen om te eten. Het menu was niet eens in het Engels, maar ach ik kreeg gratis eten en de hele avond gratis Laobier. We een kamer gedeeld in de guesthouse waar ik al een kamer had en gister zijn we samen naar de markt gegaan en hebben we een kamer geregeld in een ander guesthouse. Vanavond neem ik de bus naar Pakse. Mijn laatste week in Laos is aangebroken!